شهرداری سرخونبه گفته بزرگان، سرخون از گذشته به علت دارا بودن از شرایط طبیعی مناسب خصوصا چشمه سرخون محل اقامت و گذر خان های بختیاری بود و بخاطر اینکه از نظر موقعیت جغرافیایی در وسط منطقه قرار داشت

محل مناسبی برای جمع اوری مالیات توسط خان ها  بود و محل اقامت طایفه بزرگ منطقه، اولاد حاجعلی از ایل هفت لنگ بود و ارتباط دوستانه و صمیمی که خان های این طایفه با خان های بختیاری داشتن در سرخون حدود یک ماه یا بیشتر اقامت داشتن در این زمان سفره خان های طایفه اولاد حاجعلی برای خان های بختیاری و دیگر کسانی که به این منطقه رفت و امد داشتن همیشه پهن بود (هر لحظه اماده پذیرای از مهمانان بودن) در ابتدا به سرخان (سر سفره خان) معروف بود اما در ادامه به مرور زمان در تلفظ ها به سرخون تغیر نام پیدا کرد و هم اکنون به این اسم شناخته می شود.

تاریخ پیدایش
در مورد این که از چه زمانی در این مکان انسان زندگی می کرد اطلاع دقیقی در دست نیست اما بخاطر وجود سرچشمه و آب مناسب در این مکان و با وجود اینکه طایفه اولاد غریب به ده پشت در این منطقه زندگی عشایری داشته اند و اثار به دست امده در کاوشهای باستان شناسی حوزه آبگیر سد کارون چهار حاکی از زندگی بیش از 1000 ساله انسان در این منطقه است.
اما به گفته بزرگان طایفه، به علت سیاست های اسکان عشایر که در زمان رضا شاه به وجود امد، اولین کسی که در سرخون بنا ساخت یدالله خان از طایفه اولاد حاجعلی بود که در حدود 70تا80 سال پیش بود ، بعد به مرور زمان  در مدت چند سال (سه تا چهار سال) توسط بزرگان طایفه بنا در سرخون افزایش پیدا کرد در چند سال اخیر به علت احداث سد کارون چهار و مرکز بخش بودن هجوم جمیعت به این شهر افزایش پیدا کرده است و ساختمان های زیادی ساخت شده است.