کشاورزی در سرخون

عوامل تولید برای کشاورزی عبارتند از :

– زمین
– آب
– نیروی کار انسانی
– نیروی کار حیوانی
– بذر
گندم ، جو : در این روستا عمدتأ گندم ، جو و در مواقعی برای مصرف خانه نخود و ماش می کارند. در فصل پائیز و به زبان مردم در روستا 45 پائیز شروع به شخم زدن و کاشت بذر در زمین ها می کنند و موقع برداشت از اواخر خردادماه شروع می شود به خاطر اینکه منطقه میانکوه منطقه گرمسیری است.
بعد از درو کردن محصول خود را در یک نقطه جمع آوری می کنند(خرمن) و بعد از چند هفته انها را کمباین می کنند و محصولات خود را به دو صورت به خانه می آورند:
الف) محصولاتی که نمی توان انه را با استفاده از وسایل موتوری بار بری آورد چون راه مناسب وجود ندارد با استفاده از الاغ و قاطر حمل می شوند.
ب) با استفاده از وسایل موتوری باربری
در سالهای اخیر مردم سرخون اضافه درامد کشاورزی خود را به تعاونی میفروشند.
برنج کاری: نیز در این روستا کاشت می شود این زمان از اواخر خردادماه شروع می شود و مردم برای ابیاری زمینهای خود به صورت نوبتی انها را ابیاری می کنند و زمان برداشت برنج از اوایل پائیز شروع می شود.
شیلات: به علت وجود آب مناسب در سرخون، از 200 متری سرچشمه شیلات توسط اهالی سرخون ساخته شده است واز شش شیلات بهره مند می باشد که در تولید ماهی قزل الا در کشور سهمی دارد و ماهی خوبی در این روستا در بازار کشور به فروش می رسد.
باغداری:در ختانی که با آب و هوای سرخون سازگار است و دوام اورده اند می توان از درختانی چون: گردو، سیب، زردآلو، گیلاس، انار، انگور، بادام، آلبالو و تعداد انگشت شماری از  پسته و پرتغال  نام برد. چند طرح باغبانی 10 هکتار به بالا نیز از چند سال گذشته اجرا شده و ثمره آن در بازارهای محلی و خارج از سرخون به فروش می رسد.